De Boerenleenbank moet terugkomen

Het imago van de banken is niet best. Waarom eigenlijk en waren ze voor de bankencrisis van 2008 eigenlijk wél populair en deden ze toen de dingen anders?

– De visie van Wil Hoebergen op de bankencrisis en hoe het beter zou kunnen. –

Ik wil geen ingewikkeld verhaal gaan houden, waar u na twee regels afhaakt en denkt: “Weer meer abstract geleuter over hetzelfde”. Dit stuk probeert in een paar alinea’s uit leggen wat er gebeurd is ná de crisis en hoe we SAMEN (de slogan van de Rabobank) dingen snel ten goede kunnen veranderen

1. Opsplitsen van de functie van de banken

Banken in de VS zijn direct na de bankencrisis van 2008 opgesplitst in zakenbanken en algemene banken (nutsbanken).

• Zakenbanken nemen forse risico’s en worden daar goed voor beloond. Voorbeelden zijn o.a. JP Morgan, Goldman Sachs.
• Nutsbanken vervullen de traditionele bankfunctie: spaargeld beheren, kredieten verstrekken aan het MKB en hypotheken verstrekken aan particulieren.

Waarom zijn in Nederland geen maatregelen genomen om deze splitsing door te voeren? ING (traditioneel veel beursfondsen als klant) zou, samen met een aantal buitenlandse banken zakenbank kunnen worden. Rabobank en ABN AMRO zouden nutsbanken kunnen worden. Dan heeft iedere Nederlander weer het gevoel dat hij zijn geld ergens safe kan parkeren.

De reden is even simpel als verbijsterend: ABN AMRO en Rabobank willen geen nutsbank zijn. Stoffig imago en slecht voor de beloning van de top van de bank. En de overheid/politiek heeft de mogelijkheid (nog) niet op het netvlies en zal daar pas na de volgende crisis over nadenken. Die crisis komt zeker, gezien de activiteiten die beoogde nutsbanken weer aan het ontwikkelen zijn.

2. Geen beursgang ABN AMRO

ABN AMRO maakte in het 2e kwartaal 2015 een nettowinst van 600 miljoen euro. Op jaarbasis toch minimaal 2 miljard.

De Staat der Nederlanden leent op de kapitaalmarkt tegen een rente van 0,25% op langjarige basis en op korte termijn zelfs voor 0,00000% of zelfs negatieve rente (hoezo de wereld staat op zijn kop?).

Waarom brengt de overheid een bedrijf naar de beurs, dat 2 miljard winst per jaar maakt, in ruil voor een totaalopbrengst van 15 miljard? De rente op de investering in ABN AMRO is 0,25% van 15 miljard = 37,5 miljoen; in relatie tot 2 miljard winst is dat 2% van de winst. We hebben 30 miljard uitgegeven aan ABN AMRO. En geven het, nu het erg winstgevend wordt, weer voor de helft weg?!?!.

3. Het momentum voor de Rabobank

De Rabobank heette vroeger Boerenleenbank en deed goede zaken. Ieder dorp had zijn Boerenleenbank en de bankiers wisten wat er speelde in het dorp. Bankiers die het spaargeld beheerden en op basis van een goed netwerk beoordeelden of er krediet verstrekt kon worden aan de plaatselijke ondernemer en/of de hypotheek voor de woning kon worden verstrekt aan de ondernemer of particulier.

De bankiers waren toen geen wandelende Excel-sheets, die onder de knoet van een onwerkbaar, rigide regime van de AFM (Autoriteit Financiële Markten) DNB (De Nederlandse Bank) tot de meest vreemde klantvoorstellen komen. Geen bankiers die in hun eigen sprookjes zijn gaan geloven.

De plaatselijke Boerenleenbanken zijn weliswaar regionale Rabobanken geworden, maar de coöperatie staat nu nog recht overeind. Maar niet lang meer! De Rabobank gaat niet naar de beurs, maar de macht van de plaatselijke coöperatie wordt eind 2015 met militaire precisie overgeheveld naar Utrecht en de leden van plaatselijke coöperatie hebben het nakijken. Utrecht (Rabobank Nederland) bepaalt wat er gaat gebeuren. Rabobank wordt een soort ABN-AMRO of ING, centraal geleid, politiek gestuurd, op weg naar nieuwe debacles zoals Libor, swaps en ……….. (vul uw eigen frustratie met de banken maar in, er zijn er nog genoeg).

Zou er een regionale coöperatie Rabobank bestaan, die het lef heeft om te onderzoeken of de huidige regionale bank niet gewoon een nutsbank kan worden? En zich bezig houdt met MKB-kredieten, hypotheken en spaargelden?

Een bank die stopt met risicovolle grote beleggingen, geldverslindende buitenlandse kantoren, beleggingsanalyse en effectenhandel, die het verzekeren aan de verzekeraar overlaat en gewoon tijd heeft om zich eens echt te verdiepen in zijn klant? DIE bank krijgt er in korte tijd heel veel klanten bij en hoeft geen geldverslindende campagne te voeren om de nieuwe naam uit te dragen, want die kennen we al: BOERENLEENBANK.