De Rabo-coöperatie is dood! Leve de coöperatie!

Op 2 december 2015 heeft de Rabobank in alle stilte en zonder enige vorm van ruchtbaarheid in de media gekozen om naar één bankvergunning te gaan. Waarom is dat niet met knallende champagnekurken gepaard gegaan? Het antwoord komt van Rabo zelf: “Omdat het moet, Europese regels, Basel IV komt eraan, …” en meer van die oneliners. Wat speelt?

– De visie van Wil Hoebergen op de ontwikkelingen binnen de Rabobank. –

Men is er blijkbaar niet erg trots op, anders was er wel meer tromgeroffel geweest. Deze actie is zorgvuldig voorbereid en geënsceneerd door Rabobank Nederland, daarin gesteund door De Nederlandsche Bank (DNB) en de Europese Centrale Bank (ECB) en meer volk dat weet wat goed voor ons is.

Problemen veroorzaakt door Rabo Nederland

Rabobank is lekker bezig de laatste jaren:

de Libor-affaire met manipulatie van rente;
megaverliezen in Londen bij Rabo International;
witwasoperaties in Californië.

En zijn die problemen door 1 van de ruim 100 ‘moeders’ van de Rabobank veroorzaakt? Nee, die zijn door een wilde boerendochter veroorzaakt: Rabobank Nederland in Utrecht.

Over Rabobank

Voor alle duidelijkheid: Rabobank is een organisatie met meer dan 100 zelfstandige coöperaties en één dochtermaatschappij: Rabobank Nederland. Deze wilde boerendochter, onder aanvoering van een nieuwe Raad van Bestuur (alle bestuursleden hebben de laatste jaren zakelijk niet overleefd), heeft bedacht dat elke zelfstandige coöperatie (moeder dus) opgaat in een organisatie met één bankvergunning: de dochter wordt dus de baas over moeder!

Het gezin is de hoeksteen van de samenleving, was een verkiezingsleus van het CDA, een politieke partij, die in het verleden een meer dan innige relatie had met de Rabobank. Als dochter de baas wordt over moeder, wordt het gezin ontwricht!

Wie zijn verleden niet kent, …..

De Rabobank heette vroeger Boerenleenbank en deed goede zaken. Ieder dorp had zijn Boerenleenbank en bankiers, die wisten wat er speelde in het dorp. Bankiers die op basis van een goed netwerk beoordeelden of er krediet verstrekt kon worden aan de plaatselijke ondernemer, de hypotheek voor de woning verstrekt kon worden en die het spaargeld beheerde.

De bankiers waren toen geen wandelende Excel-sheets. Geen vazallen van de AFM, DNB en ECB. Het waren mensen, zoals die persoon op dat zonnewijzertje van de Rabo.

De herijking van de strategie van de Rabobank

Wat gaat de Rabobank nu doen? In elk geval niet meer luisteren naar de regionale moeders, maar gewoon net als ING en ABN AMRO proberen van 2 miljard winst, 3 miljard winst te maken. Dat moet, Basel IV komt eraan!

En hoe doen ze dat?

Door een heleboel personeel (8.000 mensen) te ontslaan, bovenop de reorganisatie die nu al loopt.
Door veel activiteiten te automatiseren.
Door het doorverkopen van hypotheken, die Rabo afsluit (100 tot 150 miljard euro). Waar ging het in het verleden (2007-2008) ook alweer mis?
Door zich op de kernactiviteiten te richten: internationaal een leidende rol te spelen op het gebied van voedsel en agricultuur. Daar zitten de leden van bijvoorbeeld Rabobank Peelland op te wachten, op een kantoor in Sydney en 110 kantoren in Californië, terwijl hier week na week kantoren gesloten worden.

En waar gaat dat toe leiden…..

De Rabobank kan nu, onder leiding van Wiebe Draijer, ‘mee’ met de grote jongens, ABN AMRO en ING. “Rabobank moet slagvaardiger en klantgerichter worden”, volgens Draijer. Meer digitalisering en bemiddeling in kredieten, een soort makelaar dus. Bent u er nog?

Kortom, Rabo gaat alles doen waar de leden van de coöperatie, die zijn opgevoed met de coöperatieve gedachte van de Boerenleenbank, grote afstand van willen houden en wat zij zelfs verderfelijk vinden.

En wat zegt de Rabo? “Het moet!”

Het positieve is dat Rabobank eenheidsworst is geworden en daarmee ruimte schept voor nieuwe initiatieven: je moet af en toe grote bomen omkappen, om struiken te laten groeien.