De grootste bankroof aller tijden – elk jaar weer in Europa

– Een column van Wil Hoebergen over de btw-carrouselfraude –

Jaarlijks wordt er 94 miljard euro gejat. Vierennegentig miljard euro. 94.000.000.000 euro. Van wie dan wel, dat moet toch opvallen? Van ons allemaal, van alle belastingbetalers in Europa. Hoe zit dat?

Daar gaan we snel wat aan doen, zou je denken. Daar zal Europa wel heel snel op gaan ingrijpen, toch? Nee, niet dus, daar doen we helemaal niets aan! Waar het over gaat? Het gaat over de btw-carrouselfraude. Dat is een betrekkelijk simpele fraude en dat werkt als volgt.

Btw-carrouselfraude …

Voorbeeld. Drie ondernemers, waarvan er twee in Nederland gevestigd zijn, handelen met elkaar.

• De eerste NL-ondernemer verkoopt een product aan de tweede NL-ondernemer met btw.
• De tweede NL-ondernemer verkoopt het product aan de derde buitenlandse ondernemer. Maar dan zónder btw vanwege de uitvoer van het product (van NL naar het buitenland).
• De derde buitenlandse ondernemer verkoopt het product weer aan de eerste NL-ondernemer. Ook nu zónder btw vanwege de uitvoer van het product (van het buitenland weer terug naar NL).
• De eerste NL-ondernemer geeft de belaste omzet niet op en draagt niet af, de tweede NL-ondernemer vraagt de btw (volkomen terecht) terug.
• Per saldo komt de overheid dus de BTW op de binnenlandse overdracht tekort.

Dit is het simpelste voorbeeld van een btw-carrousel (zo genoemd omdat de transacties zich telkens weer in een rondje herhalen), maar de carrousel kan ook uit wel 25 of meer ondernemingen bestaan. U kunt er zelfs onderdeel van uit maken zonder dat u het zelf in de gaten heeft.

De politiek is niet geïnteresseerd

De controle op deze vorm van fraude schiet heel ernstig tekort. Grensoverschrijdingen worden in Europa niet voldoende gecontroleerd, andere zaken zijn blijkbaar belangrijker en wat Europa als samenwerking kenmerkt: ieder voor zich en God voor ons allen.

Het doet ook niet direct pijn. Als je niet weet dat je bestolen wordt voelt dat minder erg, dan dat je voordeur geforceerd wordt. Maar als je weet dat je samen 94 miljard per jaar kwijt bent, zou je als Europa toch in rep en roer moeten zijn? Niet dus, ondanks pogingen van Europarlementariërs zoals Toine Manders, wordt er niets mee gedaan. Het zou geen Europees maar een nationaal probleem zijn …

Politiek is men dus niet geïnteresseerd in deze roversbendes, maar wij als burgers/belastingbetalers hebben toch wel een andere/waarschijnlijk betere bestemming voor dat geld? Nee, niet naar D66-klimaatgeneuzel, maar naar armoedebestrijding of iets anders nuttigs om onze Westerse maatschappij leefbaar te houden. Volgens mij staan we inmiddels op een kantelpunt van wat we nog aankunnen, dankzij volkomen gebrek aan politieke sturing. Of zoals Balkenende het zou zeggen: “Het gebrek aan VOC-mentaliteit”.

Hoe dan verder?

Er bestaat een Cruijffiaanse oplossing voor deze fraude en die gaat terug naar de tijd dat Johan Cruijff trainer was van Barcelona en tegen het Real Madrid van die kleine Mexicaanse spits Hugo Sanchez voetbalde. Sanchez scoorde vaak bij voorzetten en corners als hij gedekt stond. Cruijff beval zijn spelers om Sanchez niet meer te dekken, dan kon hij zeker niet scoren uit de dekking … Barcelona won de wedstrijd ruim en Sanchez is na een uur gedesillusioneerd gewisseld. Wat heeft dat in hemelsnaam met deze carrouselfraude te maken? Alles!

Btw die van de ene aan de andere ondernemer in rekening wordt gebracht is per saldo een nul-operatie: de ene ondernemer draagt af en de andere vraagt terug. Als die ondernemers geen btw meer in rekening brengen aan elkaar, kan er ook niet gefraudeerd worden. Dit systeem of dit idee is niet nieuw. Een variant hiervan is de Sales Taks; die wordt al tientallen jaren gebruikt in de USA.

Wat moeten we dus doen?

Een systeem optuigen dat alleen btw in rekening brengt bij de eindgebruiker en de ondernemer die die btw in rekening brengt draagt hem ook af. Zo gaat er geen cent verloren en hebben we 94 miljard meer te besteden. Of nog beter: dan kunnen we minder andere belastingen heffen, begrotingstekorten oplossen en de financiële kloof tussen Zuid- en Noord-Europa verkleinen.

Of zoals het dan meestal gaat: er kunnen dan door regeringen en overheden weer idiote dingen mee gedaan worden. Dus van die kant lost het eigenlijk ook helemaal niks op.